Maria Podhorska - Okołów

DRAWA RZEKA ZIEM ODZYSKANYCH

Tym którzy potrafili naprawdę ukochać piękno przyrody i wartość tej miłości zrozumieć, poświęcam ten przewodnik.
Włożyłam w niego duzo pracy, dużo umiłowania i radości życia.
Zrozumiecie to, spływająć Drawą.
Bo rzeka, poznana na tych kartach nie będzie kryła dla was przykrych niespodzianek, nie zaskoczy was grozą nie- oczekiwanej przeszkody. Powitajcie ją jak swoją, znajomą, ukochaną, a radość życia wyjży do was z szumu przeczystej wody, z kolorowego dna rzeki, bieli kwitnących neeufarów, lub złota jesiennych liści.
Drawa jest piękan i bardzo ciekawa.
Leniwa szeroka, płynąca korytażem czcin lub jeziorami rozlewiskami - rzeka nizinna.
Bystra, kręta, kapryśna, o zarośnientych brzegach - mała rzeczka.
Wtulona w ramiona prastarych borów, przeczysta, srebno kolorowa - rzeka leśna.
Płytak, lub kryjąca przepaścistą głębię, niosąca zachwyt, ciszę, przygodę i radość życia i pomoc ludzkiej pracy, coraz to inna i tym cenniejsza, że kiedyś, przed wiekami, nasza, a dzisiaj odzyskana.
Trzeba ją pozać koniecznie!
Zapytacie kiedy nią spływać. Ja ją poznałam w sierpniu, w okresie dojrzałym, z lasami bogatymi w plony, ale zasnutą wcześnie padającą mgłą i rosą siąpiącego deszczu - a jakże była piękna!
Więc piękniejsza jeszcze będzie w bieli i złocie wiosennego kwiecia, w koronce maleńkich, młodych listeczków, i w goracej pełni letniego słońca, i w bogatej, płonacej złotem i miedzią szacie jesieni.
I niech was nie przestraszą przeszkody, wspomniane w opisie Drawy. My spływaliśmy nią w pierwszym powojennym sezoniekajakowym, na naszej drodze staneło ich znacznie więcej, niżto podałam w tekście, ale my, ja i mój towarzysz, byliśmy na niej pierwsi.
Pierwsi, po wielu latach wojny - spełniliśmy rolę pionierów.
Na waszej drodze nie staną już przeszkody, wywołane skutkami wojny. Przyszli ludzie, wyciągną z rzeki bale i deskii części domów,dla własnego użytku, a Polski Związek Kajakowy uzyskał wydanie szeregu zarządzeń, które uporządkują i udostępnią dla was trasę Drawy. Drawa stanie się dostępną, ale nie przestanie być piekna, bo jej leśiste brzegi zostły już objęte ochroną przyrody i zachowają swój dziewiczy charakter.

*
* _______ *

Przewodnik D r a w y ujełam w formię opisu rzeki i mapy w skali 1.100.000. Mapa, podzielona na odcinki zamkniętę ramką, przedstawia rzekę umieszczoną od odłu strony ku górze, w kierunku jej biegu. Trzymająć przed sobą otwartą księżkę mamy przed oczmi kierunek naszej drogi tak, jak układa się przed dziobem kajak. Strzałka z literą N., umieszczona na każdej stronie wskazuje północ i południe.
Pierwsza strona zawiera wykaz znaków i skrótów, użytych na mapie. Objaśnienia, dotyczące trasy i przeszkód są podane w odpowiednich miejscach, na linii, która je podkreśla.
Kilometraż poszczególnych odcinków i kilometraż całej trasy uwidoczniony jest na każdej sronie, w granicach ramki.
Dopływy i jeziora, z których wypływają, nie stanowiące częsci trasy, podałam na mapie w szkicu, dla ułatwienia orjętacji gdzie się w danej chwili znajdujemy.
Na mapie sa podane wszystkie przeszkody stałe: upusty, śluzy, zastawki, młyny, mosty i mostki. Kładki tylko te, których miejsca wydają się być trwałe.
Leśne mostki, dość częste na niektórych odcinkach, a nie stanowiące żadnej przeszkody i nie ważne dla orientacji, pominełam unikająć zbytniego zagmartwania mapy. Kładek łąkowych i polnych, zawsze nieoczekiwanych, co roku przerzucanych w miejscach chwilowych zainteresowań, nie umieszczałam, jako nie aktualnych już może w roku przyszłym, bo spotkacie napewno nie te, na które ja trafiłam.
Leśnictwa i gaajówki, a właściwie ich ruiny, bo wszystkie prawie zostały zburzone, starałam się podać, bo napewno będą odbudowane.
Zaznaczone na mapie miejsca obozowania nie są narzucone przezemnie etapami dziennymi, ale mogą być nimi, jeśli ktoś bedzie spłyał powoli, rozkoszując się się pięknem Drawy, lub trafi na przeszkody, albo złą pogodę.

Maria Podhorska - Okołów